De eerste weken

Hallo luitjes!

Op verzoek van vele, toch maar even een blog aangemaakt met hoe het met me gaat hier in Londen. Ik loop hier een half jaar stage, in Aloft London Excel, een modern hotel in Londen Oost. Hier ben ik assistent housekeeping manager, dus ik moet vooral helpen met het schoonhouden van het hotel, mensen aansturen, zorgen dat gevonden voorwerpen geregistreerd worden, zorgen dat mensen hun werk doen, blablabla. Het is deel van mijn studie aan de hotelschool in Breda. Hierna moet ik nog een jaar, en dan ben ik afgestudeerd!

Ik ben hier nu 2 weken, en het is allemaal best wel even wennen. Vooral aan het begin was alles nieuw, overal is drukte, metro's, gevaarlijke bussen, en een totaaal andere omgeving. Ik had speciaal een beetje voor Londen gekozen omdat ik niet zoveel zin had in een grote cultuurshock, maar daar heb ik me mooi in vergist. Het leven verschilt toch wel meer van het leven in het veilige Nederland, haha. Maar niet op een negatieve manier! Nu ik een beetje gewend ben hier, bevalt het me heel goed, en ik voel me echt al een beetje thuis.

Ik woon in een huis met tien(!) andere mensen, zes Spanjolen, drie mensen uit Bangladesh, die wonen in de studio in ons huis, en een Grieks meisje. De Spaanse mensen in mijn huis zijn superleuk, en waren al gelijk heel aardig. Ze vinden het heel erg hilarisch als ik met mijn gebrekkige Spaans iets probeer duidelijk te maken, en ik ga ook vaak met hun eten, theetjes drinken of films kijken.

De eerste week was vooral heel erg veel uitzoeken. Hoe ga ik ooit een plek krijgen in deze gigantische massa dacht ik. Na ongeveer vier keer bijna omver gereden te zijn door een bus, een aantal keer in de verkeerde metro te stappen, en mijn avondmaaltijd bij de Oost-Europese snackbar om de hoek te nuttigen weet ik gelukkig nu wel beter. Doe dat laatste nooit als je ooit eens naar Londen gaat, volgens mij wil ik niet weten op welke manier mijn friet en chickenwings klaargemaakt waren.. De zondag dat ik aankwam ging ik lekker in mijn eentje een stadswandeling maken langs alle populaire toeristendingen van Londen; Londen eye, Big Ben, Oxford street, enz. Toen wist ik nog niet echt wat de écht leuke hoekjes en plekken in Londen waren, dus heel veel bijzonders heb ik niet meegemaakt.

De dag daarna begon mijn 5-daagse werkweek in het hotel. Vooral heel veel introductie's en trainingen. Omdat ik nog helemaal niks van het bedrijf wist, en het allemaal best ingewikkeld in elkaar zit, was dit best een zware week. Vijf dagen, acht uur per dag, en werken in het housekeeping department is geen kantoorbaan. Ik hoef gelukkig niet meer naar de sportschool, want mijn werk is al een soort sport. Omdat ik niet ineens een deel van een bedrijf kan managen zonder dat ik weet hoe zwaar het werk is, moet ik zelf ook onderaan de ladder beginnen; schoonmaken dus. En ik heb flink onderschat hoe zwaar dat is. constant trappen op en af, stofzuigers mee, bedden opmaken, op je buik onder een bed kruipen om het stof weg te halen, haren uit de afvoerputjes peuteren, en zulk soort dingetjes. Niet alleen het werk zelf. , maar ook alle cultuurverschillen met collega's en de hele tijd engels praten is best vermoeiend. Veel van mijn collega's komen uit Lithouwen, en werken al een groot deel van hun leven in de housekeeping. Ik heb gepraat met vrouwen die 3 kinderen hebben, alleenstaande moeders zijn, en wonen in een klein flatje in Londen oost. Hoe ze het doen met het salaris wat ze verdienen, en waar ze de energie vandaan halen, geen idee, maar het deed me wel even beseffen hoe blij ik ben dat ik dit werk maar 2 weken hoef te doen, en ik gewoon in Nederland ben geboren met genoeg geld, een opleiding, en ook nog eens heel veel vrije tijd :). Deze week hoef ik, thank God, niet meer schoon te maken, maar mag ik beginnen met het checken van kamers, wat dingen achter de computer, zoeken naar verbeterpunten, veel gemaakte fouten door 'talents', zo noemen ze hier de werknemers, dus iets meer de management kant op. Dit is wel heel erg fijn, iets minder vermoeiend, en het is fijn en geeft ook wel voldoening dat ik iets meer met mijn hoofd en iets minder met mijn handen mag doen :)

Verder met mij persoonlijk gaat het nu wel weer goed! Een week geleden was ik 3 dagen erg ziek helaas, de twee vrije dagen die ik had heb ik helaas in bed gelegen.. Maar gelukkig ben ik weer helemaal healtyyyyy! Samen met Merijn en Roman, twee mensen die ook hier stage lopen in Londen, heb ik een beetje de stad proberen te verkennen, en wat leuke hoeken van Londen opgezocht. We zijn bijvoorbeeld naar Camden Town geweest, een soort doolhof van kleine kraampjes waar ze van alles verkopen, kleding, sieraden, eten, vloerkleden, en een heeeeeele hoop vintage. Camden town is een beetje de alternatieve buurt van Londen, ook veel gothics en hipsters lopen daar rond, net als Shoreditch. Daar heb je ook een hoop vintage winkels, gekke koffiezaakjes, en leuke marktjes. Superleuk om daar een keer geweest te zijn, en ik kan het ook iedereen aanraden. Ook zijn we naar Harrods geweest, een soort Bijenkorf alleen dan honderd keer zo duur. Die winkel is echt praaachtig, maar je betaald voor een ijsje al gauw 12 pond. Belachelijke prijzen dus. We liepen daar ook echt niks te doen, alleen maar beetje stoer rondlopen. Ennnnnn we zijn natuurlijk ook naar Oxford street geweest, beetje gewinkeld, en chinees gegeten in China Town. Ook hebben we een kroeg ontdekt in Bethnal Green, dat is een wijk vlak bij de wijk waar ik woon, waar je speciaal bier kan drinken; 5 pond voor een halve liter. En schrik niet, dit zijn redelijk normale prijzen voor een biertje in Londen... Het leven hier is keiduur, en daarom ga ik ook altijd 10 minuten met de bus naar de Lidl, als een echte Nederlander.


Nou, dit is een beetje hoe het met me gaat, ik mis iedereen in Nederland wel een pietsie, maar gelukkig komt volgende week mijn lieve mamie al langs en de week daarop mijn vriendin Joanne, dus écht mensen missen valt gelukkig mee.

Bedankt voor het lezen.


Lieeffsss van Lil uit Londennn!! <3